Schoenendozenactie Roemenië

We zitten met z’n drieën op de rand van het grote bed dat ongeveer de hele eenkamerwoning vult. In de hoek staat een kneuterig houtfornuis en een wasrek met te drogen kleding. Op een scharrig erfje lopen wat kippen en een kalkoen. Een hond blaft, de echo schalt door de kleine keuken.

In de kamer is het opvallend stil. Bélu en Vivi (normaliter twee hyperactieve stuiterballen) pakken zorgvuldig de creatief gevulde schoenendoos uit en bekijken elk voorwerp herhaaldelijk van alle kanten. Ze zijn al sinds half oktober thuis, de school is ivm de corona maatregelen gesloten. Is het normale schoolonderwijs dat op hoogdravend niveau en snel tempo gegeven wordt al veel te moeilijk voor deze kinderen, hoe het is nu de scholen dicht zijn laat zich raden. Onherstelbare leer en taalachterstand, frustraties en eenzaamheid liggen op de loer.

Maar vandaag even niet gelukkig! Blij als ze zijn vliegen Vivi en Bélu mij om de nek en geven me een dikke knuffel! Via dit berichtje vanuit Roemenië geef ik deze “knuffel” door aan iedereen die heeft bijgedragen aan de schoenendozenactie! “Nagyon köszönöm!” Namens Vivi en Bélu en alle andere kinderen hartelijk dank!

Geschreven door vrijwilliger Martin.